04. Berlin – Nowy Jork – Budapeszt – Shanghai – USA

Wszyscy klienci związani z Ameryką, którzy wchodzili do studio, aby zrobić sobie zdjęcie, zdali się być zbyt dużą pokusą dla Anatola. Tak więc w 1912 roku, osiemnastoletni Anatol dołączył do fali emigrantów, którzy zmierzali statkiem do Stanów Zjednoczonych Ameryki, a konkretnie do Nowego Jorku. Czując się przytłoczonym i nie będąc w stanie znaleźć pracy, oraz bez żadnego wsparcia, Anatol powrócił do Europy, do romantycznego i rozkwitającego Budapesztu. Z wielkim optymizmem, Josepho otworzył swoje własne studio fotograficzne. W wieku 19 lat był już odpowiedzialny za siebie, eksperymentując z fotografią i zaczynając rysować pierwsze projekty automatycznej maszyny, robiącej zdjęcia. Z pomocą swojej wiedzy technicznej, zdobytej w Rosji, chciał stworzyć urządzenie, które będzie zawierało samoobsługowe mechaniczne wnętrze, które zostanie zainicjowane poprzez wrzucenie monety. Pracował nad swoim planem z wielkim poświęceniem i stworzył prymitywny prototyp. Jako Rosjanin, Josepho został postawiony pod nadzorem milicji podczas pierwszej Wojny Światowej. Młody fotograf miał kilku protektorów i wiele wolnego czasu. Zaczął myśleć nad stworzeniem papieru fotograficznego, który będzie w stanie zrobić piękne zdjęcia bez wykorzystania szklanego negatywu. Spędził lata nad tym, aby rozpracować jak wykorzystać różne chemikalia, aby stworzyć taki papier oraz jak zaprojektować proces wywołujący w swoim urządzeniu. W 1920 roku, Anatol wrócił do swojego ojca. Ale wiele się zmieniło. Armia Czerwona najechała na Omsk w 1919 roku i życie tam bardzo się skomplikowało. Anatol znowu wyjechał, tym razem na Wschód. Podróżując przez Mongolię oraz Chiny, wylądował w Shanghaiu w 1921 roku. Tego czasu, Shanghai był znany jako „Paryż Wschodu”. Przyciągnięty przez zagłębie artystyczne, 27-letni Anatol, który zmienił swoje nazwisko z rosyjskiego Josephewitz, założył swoje własne Josepho Studio. Jako popularny fotograf, zaczął podróżować przez różne części Chin, robiąc zdjęcia, jednak ciągle myślał i pracował nad projektem tego, co później miało zostać nazwane Photomaton. Anatol był już ok. trzydziestki. Jego studio okazało się finansowym sukcesem. Ale nie było to dla niego pełnym sukcesem.